Czas, jaki poświęcamy modlitwie i miłości, jest najbardziej wartościowym, bowiem drogą do zbawienia jest droga modlitwy i miłości.
Kiedyś myślałam sobie tak: Ach, jakiż to pech urodzić się w Polsce! U nas nic a nic się nie dzieje! Ani zorzy polarnej, ani lekkiego choćby trzęsienia ziemi czy porządnej trąby powietrznej! Wszystko takie nudne, takie zwyczajne, bezpieczne.
II część powieści Antosia w bezkresie
Wracaliśmy wolnym krokiem.
Nasza wiedza to nieoceniony skarb.
Spotykamy Kościół najbliższych czasów.
Są bukiety ułożone z kwiatów
olśniewającej piękności,
przemawiające do naszych oczu.