Araby rodowy klejnot Amramowiczów

.

Autor był dowódcą placówki Armii Krajowej ŻURAW, działającej w Zakopanem w latach 1943-45 i w swoich wspomnieniach opisuje działania nie tylko dowodzonej przez siebie jednostki, ale także współpracujących z nią innych grup podziemia zakopiańskiego: S3, Re

Dramat Andrzeja Bobkowskiego, publikowany dwukrotnie raz na emigracji, jeszcze za życia autora, i drugi jako przedruk krajowy.

Spis treści:
Nowe niebo i nowa ziemia
Ikar
Pożar
Jak dziecko
Żigolak
Urodziny
Non omnis moriar
Stan kwantowy jedwabiu
Poza prawem
Nazywam się Limoc Himnton
Pomidory
Kim
Prawdziwe życie zaczyna się po

W Zakopanem wszystko jest trochę obok rzeczywistości.

Kocham cię strasznie M.

Publikacja ta jest albumowym wydaniem zapisków generała Henryka Marii KrokPaszkowskiego (18871969), spisanych w Londynie w latach 1945, 19541963, a opracowanym i wzbogaconym przypisami przez jego wnuka Janusza Masłowskiego z życzliwą pomocą specjalisty w

Artykuły, wywiady, reportaże i eseje prezentowane w niniejszej książce (.

To nie jest książka historyczna, pomimo że jej akcja toczy się dwa tysiące lat temu.

Trochę boję się tej miłości
która zjawia się w średnim wieku
A jednak taka młoda
Jak podlotek uśmiecha się zalotnie
I marzy
I pochłania
każdego dnia
Młoda
a jednak
na swój sposób dojrzała
Przemawia
jakby już ze sto lat mia

Naukowa monografia życia i działalności księdza Józefa Stolarczyka, pierwszego proboszcza zakopiańskiego, twórcy cywilizacji pod Giewontem, najważniejszej z legendowych postaci zakopiańskich.

Prasa lokalna to niezwykle ciekawy i istotny element życia społecznego każdej społeczności.

Irene Sturm jest polską pisarką, mieszkającą od 1991 roku w USA.

\"Raj\" to sztuka - śpiewogra - musical (muzyk z hal) - kabaret, ukazujący prawdziwe tło porzucenia raju przez Adama i obie jego żony.

Reduta

.

Leszek Żuliński, fragm.

Aldon Dzięcioł, fragment Wstępu: Śledząc drogę życiową Zygmunta Marka Miszczaka warte podkreślenia jest to, że jego działalność społeczna, dziennikarska i twórczość poetycka na przestrzeni lat konsekwentnie i w wielu wątkach nacechowana jest głębokim patr

Stary Cmentarz jest chyba najmniej smutną z polskich nekropoli, tutaj ma się wrażenie, że żal po zmarłych jest jakby mniejszy niż gdzie indziej, że oni wciąż są wśród nas, tylko jakby trochę dalej.