Rok 966.
Marysia, wracając po latach do rodzinnej Białej Podlaskiej, staje twarzą w twarz z przeszłością - śmiercią mamy, przykrym dzieciństwem pod okiem ciotki, dla której zawsze była bajstrukiem, i nieszczęśliwą młodzieńczą miłością.
Dorocie świat wali się na głowę.
Zuzanna - przebojowa architektka - mieszka samotnie w Warszawie i korzysta z uroków miejskiego życia.