W przeciwieństwie do poprzedniej książki Na ucho, w której znalazły się teksty ? mówiąc w skrócie ? ?poważne?, dotykające spraw istotnych i na ogół niewesołych, obecna zawiera trzy słuchowiska o zdecydowanie lżejszym, komediowym charakterze.
Urzekł mnie ten tom od razu, po pierwszej lekturze i połknął jak Miłoszowy biały wieloryb świata.
Wyobraźnia językowa Wojciecha Zamysłowskiego jest wyobraźnią całkowicie i bezwzględnie rozgłębionej przez język przestrzeni: bardziej uwikłanej i (jeżeli mogę tak powiedzieć) splamionej architektonicznie niż samą architekturą wiersza wzmacnianej i fort
Autonomiczne myślenie o sztuce to stawianie jej pytań o to m.