(Nie)widoczni to powieść społeczna, która porusza problemy osób o nietypowym wyglądzie.

Piję kawę, która dawno już wystygła, piszę wiersze, rozpuszczam do niemożliwości moje psy.

Jeżeli kilkoma słowy ma się ująć fizjognomię życia prywatnego i publicznego w Rosji, to będzie nim określenie następujące: niezłomna dyscyplina partyjna jako metoda, stronnictwo komunistyczne jako absolutny władca, a całe ustawodawstwo i sądownictwo po

Podczas gdy Ukraińcy rozjechali się po całym świecie, Ukrainę opanowują inni migranci.

Zapewniam, że ta poetka nie jest kłopotliwa.

Człowiek wewnętrzny to wysublimowana opowieść o współczesnym świecie i samotności, która wynika z niedopasowania do wszelkich przyjętych norm społecznych i dogmatów codzienności.