Connora i Katie od zawsze łączyła specjalna więź od momentu, gdy jako czternastolatek wziął na ręce nowo narodzoną córkę swojego przyjaciela.
Coś, co wydaje się pewne, niekiedy możemy utracić w kilka chwil.
W drugim tomie Neale ponownie podejmuje dialog z Bogiem, koncentrując się tym razem na ogólniejszych tematach w stosunku do kwestii natury osobistej i jednostkowej, poruszanych w pierwszym tomie.
