500 lat dzwonu Zygmunta
Szanuję Adama, jabłko, żebro i rzepkę kolanową oraz przyzneję trafność Wojaczkowemu \"Poematowi mojej melancholii: \'Po czwarte: Mickiewicz jest kobietą (też z mojego wiersza\'\".
Administracyjnoprawne instrumenty ochrony socjalnej w Galicji doby autonomicznej
Kiedyś myślałam sobie tak: Ach, jakiż to pech urodzić się w Polsce! U nas nic a nic się nie dzieje! Ani zorzy polarnej, ani lekkiego choćby trzęsienia ziemi czy porządnej trąby powietrznej! Wszystko takie nudne, takie zwyczajne, bezpieczne.
II część powieści Antosia w bezkresie
Wracaliśmy wolnym krokiem.
Prof.