(Nie)widoczni to powieść społeczna, która porusza problemy osób o nietypowym wyglądzie.
Nowa książka autorstwa Iwony Grodź jest swoistą sumą i w pewnym sensie również syntezą jej długoletnich zainteresowań, które konsekwentnie układają się w znaczącą triadę: polskie filmy i kino sztuka artyści.
Wiązanie kultury i historii Grecji ze współczesnością jest wiodącą myślą recenzowanej książki.
Uwagę czytelnika poznającego wczesnobizantyńską literaturę patrystyczną przykuwa pojawiająca się w niej krytyka helleńskiej tradycji utrzymującej się w życiu codziennym chrześcijan.
Piję kawę, która dawno już wystygła, piszę wiersze, rozpuszczam do niemożliwości moje psy.
Podczas gdy Ukraińcy rozjechali się po całym świecie, Ukrainę opanowują inni migranci.
Zapewniam, że ta poetka nie jest kłopotliwa.
Człowiek wewnętrzny to wysublimowana opowieść o współczesnym świecie i samotności, która wynika z niedopasowania do wszelkich przyjętych norm społecznych i dogmatów codzienności.
Kardynalne cechy procedur sądowych, jak bezstronność, jawność, domniemanie niewinności, kontradyktoryjność, równość stron, skargowość, instancyjność, mają swoje źródło w prawie starożytnych Aten.
Dialektyka formy.
